AB Ülkelerinde Asgari Ücret Uygulamaları Neden Bu Kadar Farklı?

Avrupa Birliği, ekonomik entegrasyonun en ileri örneklerinden biri olmasına rağmen, asgari ücret uygulamaları ülkeden ülkeye büyük farklılıklar gösteriyor. 27 AB üyesinin 22’sinde yasal bir ulusal asgari ücret sistemi bulunurken, Danimarka, İtalya, Avusturya, Finlandiya ve İsveç gibi ülkelerde bu sınır, hükümetler değil, sosyal taraflar tarafından belirleniyor.

Bu fark yalnızca yasal düzeyde değil; aynı zamanda ekonomik refah, iş gücü piyasası yapısı ve sendikal örgütlülük oranlarıyla da doğrudan ilişkili. Eurostat’ın güncel verileri, bu çeşitliliği rakamlarla ortaya koyuyor.

1000 Euro’nun Altında Yaşam: Doğu Avrupa’da Asgari Ücret Gerçeği

AB’deki 10 ülke hâlâ brüt 1000 Euro’nun altında asgari ücret uyguluyor. Bu ülkelerin tamamı, AB’nin doğu ve güneydoğusunda yer alıyor. Listenin en altında yer alan Bulgaristan’da aylık asgari ücret sadece 551 Euro. Bu, Lüksemburg’daki asgari ücretin neredeyse beşte biri.

Bulgaristan: 551 Euro

Macaristan: 707 Euro

Letonya: 740 Euro

Romanya: 814 Euro

Slovakya: 816 Euro

Çekya: 826 Euro

Estonya: 886 Euro

Malta: 961 Euro

Yunanistan: 968 Euro

Hırvatistan: 970 Euro

Bu ülkelerde asgari ücret, yaşam maliyetine göre bile yetersiz kalabiliyor. Özellikle kira ve enerji maliyetlerindeki artış, düşük gelirli kesimleri ciddi şekilde zorluyor.

Orta Sınıf Dengesi: 1000–1500 Euro Bandında Yer Alan Ülkeler

Güney ve Doğu Avrupa’nın bir kısmı ile Baltık ülkelerinden bazıları 1000–1500 Euro aralığında bir asgari ücret politikası izliyor. Bu grup ülkelerde asgari ücretler, AB ortalamasına biraz daha yakın.

Güney Kıbrıs: 1000 Euro

Portekiz: 1015 Euro

Litvanya: 1038 Euro

Polonya: 1091 Euro

Slovenya: 1278 Euro

İspanya: 1381 Euro

Bu seviyedeki ücretler, temel ihtiyaçların karşılanabildiği, ancak tasarruf yapılmasının güç olduğu bir yaşam standardı sağlıyor.

Refah Çemberi: 1500 Euro Üstü Asgari Ücret Uygulayan Ülkeler

Avrupa'nın batısında yer alan altı ülke, brüt 1500 Euro’nun üzerinde asgari ücret uyguluyor. Bu ülkelerdeki iş gücü piyasaları daha düzenli, sendikal örgütlenme daha güçlü ve işveren yükümlülükleri daha net tanımlanmış durumda.

Fransa: 1802 Euro

Belçika: 2070 Euro

Almanya: 2161 Euro

Hollanda: 2193 Euro

İrlanda: 2282 Euro

Lüksemburg: 2638 Euro

Lüksemburg, AB içinde en yüksek asgari ücreti uygulayan ülke olarak dikkat çekiyor. Ancak bu ülkelerde de yaşam maliyetleri oldukça yüksek, dolayısıyla reel alım gücü her zaman ücret seviyesinin kendisiyle orantılı değil.

Toplu Pazarlık Modeli: Asgari Ücretin Ötesinde Bir Yaklaşım

Danimarka, İsveç, Finlandiya, Avusturya ve İtalya gibi ülkelerde yasal bir asgari ücret bulunmuyor. Ancak bu, alt gelir sınırının olmadığı anlamına gelmiyor. Bu ülkelerde işçi sendikaları ve işveren birlikleri arasında yapılan toplu iş sözleşmeleri, sektörel düzeyde geçerli olan asgari ücretleri belirliyor.

Örnek ücret seviyeleri:

İsveç ve Danimarka: Saatlik taban ücret 13–15 Euro

Avusturya: Aylık 1500–1700 Euro

Finlandiya: Saatlik 10–12 Euro

İtalya: Aylık 1000–1200 Euro

Bu sistem, işçi-işveren ilişkilerinde diyaloğu ve esnekliği öne çıkarıyor. Özellikle İskandinav ülkelerinde uygulanan model, yüksek sendikal katılım oranları sayesinde istikrarlı bir ücret politikası sağlıyor.

Ortak Pazar, Farklı Gerçeklikler

Avrupa Birliği, ekonomik bütünlük iddiasına rağmen asgari ücret konusunda yekpare bir sistem sunmaktan uzak. Farklı ülkelerin tarihsel, ekonomik ve toplumsal yapıları, bu alanda ulusal politikaların ön planda kalmasına neden oluyor.

Yine de son yıllarda AB Komisyonu, asgari ücretlerin daha adil ve yaşam maliyetlerine duyarlı hale getirilmesi için ortak ilkeler belirleme yönünde adımlar atıyor. Bu çabalar, özellikle Doğu Avrupa’daki düşük gelirli işçilerin refahını artırmayı hedefliyor.

Avrupa Birliği içinde “asgari ücret” tek bir kavrama karşılık gelmiyor. Yasal düzenlemelerin yanı sıra, sendikal yapıların gücü, sektörel pazarlık süreçleri ve yaşam maliyetleri gibi birçok faktör, asgari ücretin seviyesini ve etkisini belirliyor. Bu da AB iş gücü piyasasında eşitsizlikten çok, çeşitliliğin bir göstergesi olarak karşımıza çıkıyor.

Kaynak: Haber Merkezi