Benim mutluluk reçetem ‘insanları seveceksin’ ilkesidir.
İnsanları seveceksiniz ama karşılıksız seveceksiniz. Çünkü insanoğlu vefasızdır.
Çünkü siz insanları severken, onlar size her türlü kötülüğü, kalleşliği yapabilir. Hem de hemen bugün, bugün olmazsa yarın, yarın olmazsa öbürgün, ama bir gün mutlaka, hem de çok yakında.
İşte bu nedenle insanları karşılıksız seveceksiniz.
Ancak böyle hem güçlü, hem sevgi dolu ve bu nedenle de mutlu olabilirsiniz.
*****
Sevgi öyle bir duygudur ki, verdikçe artar, paylaşıldıkça büyür.
Ama aptallıkta aynen öyledir; verdikçe artar, paylaşıldıkça büyür.
Üstelik sevgi ile aptallık arasındaki ilişki sadece ikisinin de paylaşıldıkça artmasında, verdikçe büyümesinde değildir.
İkisinin arasında çok daha derin, çok daha anlamlı bir ilişki daha var ; Sevgi akılla birleşmediği zaman, derhal aptallığa dönüşebilir.
******
İnsanları karşılıksız sevmek, ancak güçlü kişilerin marifetidir.
İnsanların hem iyi hem kötü niteliklerini dikkate almadan onları koşulsuz severseniz, yaralanmanız kaçınılmaz olur.
Sevginize karşılık beklerseniz gücünüzü yitirirsiniz!
Başkalarına, hem de sevdiklerinize, yani sizi kırabilecek, sizi incitebilecek kişilere bağımlı olursunuz.
Peki karşılık bekleyerek sevmek aptallık da, karşılık beklemeden sevmek daha büyük bir aptallık değil mi?
Hem duyguların en güzeli olan sevgini vereceksin, hem de karşılık beklemeyeceksin, bu aptallık değil de nedir? diye düşünüyor olabilirsiniz.
Sevgiye karşılık beklememek aptallık değil! Neden sevgiden yanayız?
Mutluluk için, yani kendimiz için…
Karşılık beklediğiniz anda, bu güzelliği, bu yüceliği, bu tadı, başkalarının iznine ve acımasızlığına, yani başkalarının denetimine terk etmiş olmuyor muyuz?
(Alıntı)
*******
Herkese hayırlı, huzurlu, mutlu günler diliyorum.