Minsk Anlaşmaları Nedir, Neden İmzalandı?
Minsk Anlaşmaları, Ukrayna’nın doğusunda Rusya destekli ayrılıkçılarla yaşanan çatışmaları durdurmak amacıyla 2014 ve 2015 yıllarında imzalanan iki ayrı ateşkes ve barış planıdır. Bu anlaşmalar, adını imzalandıkları yer olan Beyaz Rusya’nın (Belarus) başkenti Minsk’ten alır.
Minsk Anlaşmalarının Amacı
Minsk Protokolü ve onu izleyen Minsk II Anlaşması, özellikle Donetsk ve Luhansk bölgelerinde yoğunlaşan silahlı çatışmaların durdurulması, yerel seçimlerin yapılması ve bu bölgelerin Ukrayna’ya yeniden entegre edilmesini hedeflemiştir.
Minsk I Anlaşması (5 Eylül 2014)
İlk anlaşma, Ukrayna, Rusya ve Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) tarafından oluşturulan Üçlü Temas Grubu tarafından hazırlandı. Anlaşmanın tarafları şu temsilcilerdi:
Heidi Tagliavini (AGİT)
Leonid Kuchma (Ukrayna)
Mihail Zurabov (Rusya)
Alexander Zakharchenko ve Igor Plotnitsky (Rusya yanlısı ayrılıkçı liderler)
Minsk I, 12 maddeden oluşuyordu ve temel olarak şu başlıkları içeriyordu:
Acil ateşkes
Ağır silahların cephe hattından çekilmesi
Esir değişimi
AGİT gözetiminde çatışmasızlık sürecinin izlenmesi
Ancak anlaşma, kısa sürede ihlallerle etkisiz hale geldi ve kalıcı çözüm sağlayamadı.
Minsk II Anlaşması (12 Şubat 2015)
Minsk I’in başarısız olması üzerine, Fransa ve Almanya'nın arabuluculuğunda Ukrayna ve Rusya temsilcileri arasında Minsk II anlaşması imzalandı. Bu anlaşma, Ukrayna'nın sahada daha fazla toprak kaybetmesinin ardından şekillendirildi.
13 maddelik Minsk II, şu başlıklara odaklandı:
Çatışmaların derhal durdurulması
Ağır silahların çekilmesi
AGİT gözetiminde ateşkesin denetlenmesi
Donetsk ve Luhansk’ta yerel seçimlerin yapılması
Sınır güvenliği ve izleme sistemlerinin kurulması
Rehine ve tutukluların serbest bırakılması
Ancak bu anlaşma da taraflarca sık sık ihlal edildi. AGİT, 2016-2020 yılları arasında haftalık ortalama 200’den fazla ihlal bildirdi.
Minsk Anlaşmalarının Önemi
Minsk Anlaşmaları, diplomatik açıdan hem Ukrayna’nın toprak bütünlüğünü koruma çabası hem de Rusya’nın doğrudan taraf olarak masaya oturması açısından tarihi bir dönüm noktasıdır.
Anlaşmalar aynı zamanda:
Doğu Ukrayna’da çatışmaların dondurulması
Avrupa güvenliği açısından istikrar arayışı
Uluslararası toplumun krizlere yaklaşımı açısından AGİT'in rolünü ön plana çıkardı
Neden Başarısız Oldu?
Taraflar arasında güven eksikliği
Anlaşma maddelerinin farklı yorumlanması
Uygulama mekanizmalarının yetersizliği
Saha gerçekliğinin sürekli değişmesi
Yerel seçimlerin yapılamaması ve siyasi uzlaşı eksikliği
2022’ye Giden Süreç
Minsk Anlaşmaları yıllarca yürürlükte görünse de tam anlamıyla hiçbir zaman uygulanmadı.
21 Şubat 2022: Rusya, Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini bağımsız olarak tanıdı.
24 Şubat 2022: Rusya, Ukrayna’yı tam kapsamlı bir askeri operasyonla işgal etti. Bu gelişme, Minsk sürecinin fiilen sona erdiğini gösterdi.
Kısaca Minsk I ve Minsk II Arasındaki Farklar
| Özellik | Minsk I (2014) | Minsk II (2015) |
|---|---|---|
| Maddeler | 12 madde | 13 madde |
| Arabulucular | AGİT | AGİT + Fransa ve Almanya |
| Uygulama | Başarısız | Kısmen uygulandı ancak ihlaller sürdü |
| Yenilik | — | Yerel seçimler, anayasa reformları gibi siyasi başlıklar eklendi |
Minsk Anlaşmalarının Tarafları
Ukrayna: Eski Cumhurbaşkanı Leonid Kuchma
Rusya: Ukrayna Büyükelçisi Mihail Zurabov
AGİT: İsviçreli diplomat Heidi Tagliavini
Ayrılıkçılar: Donetsk ve Luhansk temsilcileri Alexander Zakharchenko ve Igor Plotnitsky





