Sosyal medya fenomeni Merve Taşkın, kısa süre ülkeden ayrılıp geri dönmüştü. Onlyfans yıldızı sevgilisinden gördüğü şiddeti paylaştı ve kan donduran detayları sosyal medyada açıkladı.
Sosyal medya fenomeni açıklamasında “Tam 1 yıl önce bugün 10 aylık bir ilişkimin yaklaşık 7-8 ayında şiddet gördüğüm ve her gecen gün bunun dozajının arttığı bir ilişkiye başladım. 3 ay önce ise bitti. Öncelikle bana acımanız ya da ajitasyon yapmanız için paylaşmıyorum bunları. 3 ay önce değil de neden simdi paylaşıyorsun sorusuna cevabim ise o zaman güçlü bir Merve yoktu.” Dedi.
“Sen şiddeti hakkediyorsun, iyi olmuş”
Taşkın açıklamasının devamında “Belki söyle yorumlar gelecekti ‘sen şiddeti hakkediyorsun, iyi olmuş’ ben bu cümleyi o zaman kaldırabilecek bir psikolojide değildim. Paylaşmaktan da kaçtım, galerime girip bu fotoğraflara bakmaktan da, konuşmaktan da kaçtım.
Yasadıklarımı kendi içimde bastırdım ve yok saydım olmamış gibi. Ama er geç maalesef bastırılan duygular ortaya çıkıyor görünür olmak için. Ben de kendimi daha güçlü hissettiğim bir zaman dilimine kadar bastırabildiğim kadar bastırdım. Ta ki bugüne kadar
“Kabul edilebilirdi”
“Ilık zamanlar şiddet daha hafifti belki kabul edilebilirdi ama sonraları yavaş yavaş tehlikeli noktalara gelmeye başladı. Bir şekilde bunun bana yapılmasını kabul ediyordum. Her defasında affediyordum çünkü kendi içimde benim sorunlu olduğumu ve bunların benim yüzümden olduğunu ve belki de hakettigimi düşünüyordum. Ki ‘O’ da bana bunları hakkettiğimi hatta daha fazlasını hakkettiğimi soyluyordu.
Benimki sevgiye muhtaçlık ve bağımlılıktı. En ufak bir sevgi kırıntısına bile kabuldüm. Onunki ise inanın neydi bilmiyorum çünkü bu ask ya da sevgi olamaz. Sevdiğin bir insani dövemezsin şiddet uyguluyorsan da sevemezsin. Özdeğerimi, öz saygımı fazlasıyla kaybettim. Kendime bunların yapılmasını kabul ediyorsam kendimi ne kadar seviyor olabilirdim ki? Kendimi sevmiyorken bir başkası beni nasıl sevebilirdi?
“Şükrediyorum”
O kadar tehlikeli raddelere gelmişti ki şiddet ölmediğim için ya da sakat kalmadığım için şükrediyorum. Kafamı, kulağımı, burnumu yumrukluyor, karnıma, cinsel organıma tekme atıyordu. Bazen ise beni öldürmekle ya da sakat bırakmakla tehdit ediyordu. Belki öfkeden tehdit ediyordu ama isteyerek bile olmasa döverken yanlısıyla elinde ölebilirdim çünkü fazlasıyla tehlikeli yerlerime vuruyordu. Parmağım dışında kalıcı bir hasar kalmadı. Parmağımda bağlar neredeyse kopuyormuş eğer kopsaymış ameliyat olmak zorunda kabirmişim ama kopmadı ve doktor 1 yıl içinde iyileşeceğimi
“Bırakmayan kişiydi”
Ara ara şiddet anları aklıma geliyor, geldiği an düşünceyi değiştirmeye çalışıyorum çünkü kabul ettiklerimle yüzleşmek istemiyorum. Ağlamak istemiyorum. Kendimi çok değersiz, önemsiz belki de ölmesi gereken biri olarak görüyordum. Hayatin bir anlamı kalma misti benim için. Tek anlamım bana şiddet uygulasa bile beni bırakamayan kisiydi.
“Aldatmıyordu”
Bunları yasamamıza rağmen beni bırakamıyorsa beni seviyordur diyordum. Aldatmıyordu, hep yanımdaydı, yanlış bir şey yapmıyordu gerisi önemli değildi. Bu devirde başka bu kadar seven ve sadik olan insan nasıl bulacaktım bir daha değil mi? O yüzden şiddeti bir şekilde içimde normalleştirerek kabul ediyordum. Simdi ise kendime yasattıklarımla yüzleşmeye hazırım.
Evet bunları ben kabul ettim çünkü içimde kendimi değersiz gördüğüm bir nokta vardı. Belki de çocukken doğru ilişki nedir’i bilmediğim için ve babasız büyüdüğüm icin yanlış ilişkiler kuruyorum. Bilemiyorum. Tek bildiğim biz kadınlar bunu kendimize yapma maliyiz.
Eminim ki su an birçok kadın şiddet görmesine rağmen sevgililerini ya da eslerini bırakamıyor. Belki yalnızlıktan korkuyor, belki tehditlerden ya da aile baskısından. Ya da kadın ‘o’ erkeği sevdiğini sanıyor. Bağımlı ve kendisini değersizleştiren erkeği bırakamıyor. Sizi cok iyi anlıyorum. Olmuyor.. Çok kez bırakmayı deneyip başaramamıştım. Bir turlu bırakamıyordum, bunların yanlış olduğunu biliyordum, gerçek askın bu olmadığını biliyordum ama bırakamıyordum. Uyuşturucu bağımlılığı gibi bir şeydi. Bir döngüde kapana kısılmıştım.
“Yalnız değilsiniz”
Yalnız değilsiniz, evet belki zor olacak ama bir gün içinizde o bırakma gücünü bulup baraktan sonra yavaşta olsa iyileşeceksiniz. Hiçbir şey her gün şiddet görmenizden, görmemden daha kotu olamaz. Bu yasadığımın travmamın aczimin görünür olmasını istedim sadece. Çünkü görünür olursa ben de kaçamayacağım yüzleşmek zorunda kalacağım. Bu süreçte beni kurtarmaya çalışan ama ben istemediğim için kurtaramayan ama her zaman benim eski hayatıma geri dönmemi bekleyen ve dönünce de bana destek olan tüm arkadaşlarıma teşekkür ederim.
